29 ліпеня. Дзень 10.

Ранкам мы  патэлефанавалі Зінаідзе Міхайлаўне і яна расказала мне, што раней працавала ў школе, там быў у іх свой гурток, дзе яны збіраліся і пелі, было недзе каля дзевяці чалавек, у асноўным дзяўчаты  і  некалькі хлопцаў.

А калі пайшла на пенсію, працягвала спяваць, але не забаўкі, а сур’ёзныя песні, пачала чытаць і спяваць рэлігійныя творы. Я папрасіла яе, каб яна мне прадыктавала некалькі песняў, яна паразважала і сказала, што прадыктуе пару песен, якія спяваюць у розных выпадках: на пахаронах,на шасцінах, на гадавіне, у царкве, у доме, на вуліцы.

Малітва мацеры .

О, Боже, зашчыці маіх  дзяцей,

І атвядзі ад жызні іх угрозу.

У  кругавароце  нашых смутных дней

Пусць не крануцца іх ні боль, ні слёзы.

Я маць,  я  ўсе  лішэнія   сцярплю.

Усё, што маю, усёаддамдля іх.

Но, Божа правы, я цябе малю:

Не дай  мне перажыць дзяцей маіх.

Яшчэ прашу цябе:

Дай  сілы жыць.

Не для ўцехі,грэхаводнай  страсці.

А для  таго, каб засланіць

Дзяцей сваіх ад гора інапасці.

І ноччу цёмнаю, і ясным днём

Я стану на цябе, мой Бог, маліцца,

Но я прашу цябе лішабадным

Сіроцкімслёзам не даць праліцца.

(100. духоўны верш)

- І яшчэ адна: 

О, свяцейшая Дзева,  мацер  Хрыста.

О, свяцейшая Дзева,  мацер  Хрыста,

Ты  спаручніца  грэшных.

Паручысьза мяне, каб  прасціўён мяне,

І  спадобіўблаг вечных.

У  жызні  скорбнай маёй я взываю к табе:

Паручысьза  мяне,  Прэсвятая,

Штоб  жызнь зямную ўсю я служыла Хрысту.

Бога Мацер,святая Дзева.

Я малюся табе: памагі мацер мне,

Дай любоўмне святую.

Твайму сыну служыць іяму пасвяціць

Сваю жызнь усю зямную.

Дай любоўмне сваю

Прыйдзі  ўдушу маю,  мацер Дзева святая,

Каб Богу была я навеківерна

І табе, маць радная.

Я желаюдушойбыць навекіз табой,

Бога мацер святая.

Ты мяне сахраніімяне ты спасі,

Будзьмне Мацеррадная.

Я ўграхах іўбядзе прад табойпрэдстаю,

Са слезами цябе умаляю.

Пад пакроўсвой вазьмі, ад усіх бед сахрані

К табе, Дзева, взываю.

Еслі в жізні  маей враг іскусіт мяне

Імой умпамрачыцца,

Не забудзьпра мяне, памалісь за мяне,

Каб царства  Божага мне не лішыцца.

 (101. духоўны верш)

Я была ўражаная, такія моцныя слова, які сэнс. Я запытала трошкі інфармацыі пра яе, падзякавала і палажыла трубку.

Гэты дзень быў перадапошнім, бо заўтра я выязждала ў Мінск, з бацькамі мы збіраліся паехаць на Чорнае мора.